معرفی الماس های تراشکاری
این ابزار ها چند مشخصه ی اصلی دارند که بر مبنای جنس قطعه کار (سختی) نوع قطعه کار ( براده برداری پیوسته یا منفصل که باعث ضربه می شود) ونوع کاربرد (داخلتراشی ، پیشانی تراشی و . . .) از یکدیگر تفکیک می شوند.
حرف اول مشخصه ابزار:
شرکت بزرگ سندویک ابزار های خود را بر مبنای جنس قطعه کار به شش دسته تقسیم کرده است:
P: فولاد های معمولی تا سختی ۸۰ برینل
M:فولاد های زنگ نزن تا ۱۸۰ برینل
K:چدن تا ۲۵۰ برینل
N:آلومینیوم تا ۷۵ برینل
S: آلیاژ های گرم کار و مقاوم به حرارت تا ۳۵۰ برینل
H : فولاد های سخت تا ۶۰ راکولC (که سختی بسیار بالایی می باشد)
حرف دوم مشخصه ابزار
C: برای لبه های پخ خورده مناسب می باشد ( این الماس نمی تواند لبهی تیز ایجاد کند)
W: به منظور ایجاد پخ های کوچک تا ۹۵ درجه مورد استفاده قرار می گیرد.
شکل گویای کار برد آن می باشد
V: کاربرد آن مانند D است اما حد اکثر زاویه ۲۵ درجه می باشد
T:کاربرد آن مانند D است اما حد اکثر زاویه ۲۲ درجه می باشد همچنین این ابزار می تواند لبه های تیز در قطعه ایجاد کند(مخفف triangular به معنای مثلثی)
S: مخصوص پیشانی تراشی.(مخفف square به معنای مربع)
حرف سوم مشخصه ابزار : معرف تولرانس ابزار میباشد که تولرانس های پایین تر برای پرداخت کاری کاربرد دارند.
حرف چهارم مشخصه ی ابزار: شکل براده شکن
عدد اول: سایز اینسرت
عدد دوم : ضخامت اینسرت
عدد سوم مشخص کننده ی شعاع انحنای ابزار است.
حرف آخر مشخص می کند ابزار مخصوص پرداخت کاری (PF) است یا خشن تراشی(MR).
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.